Είναι πάντα όμορφο συναίσθημα αυτό της επιβεβαίωσης των προσδοκιών σου. Ειδικά όταν δεν αφορά μόνο εσένα, αλλά ένα κατάμεστο Fuzz Club. Ειλικρινά δεν περίμενα να είναι sold out η συναυλία των Editors. Λίγο το ότι γινόταν βράδυ καθημερινής, λίγο το ότι είχαν απεργία τα ταξί, λίγο το τσιμπημένο εισιτήριο, λίγο το ότι η μπάντα από το Birmingham δεν είναι και ό,τι πιο εμπορικό στην Ελλάδα και ήμουν σίγουρος ότι θα τους παρακολουθούσαμε εμείς κι εμείς. Ευτυχώς διαψεύστηκα πανηγυρικά!
Η ώρα ήταν 21:30 ακριβώς όταν έσβησαν τα φώτα και ο Tom Smith με την παρέα του ανέβηκαν στην σκηνή. Τα δύο πρώτα κομμάτια (In This Light And On This Evening και Lights) λειτούργησαν ως προθέρμανση για το An End Has a Start που ακολούθησε. Τα φώτα άνοιξαν (γενικά ήταν πολύ καλός ο φωτισμός) και κάπου εκεί ξεκίνησε και «επίσημα» το live.
Μέσα σε 90 λεπτά (ακριβώς 90 λεπτά – 21:30 ξεκίνησαν, 23:00 τελείωσαν), οι Editors παρουσίασαν και τα τρία album τους, επιτυγχάνοντας κάτι που πραγματικά δεν πίστευα ότι είναι δυνατό. Οι δύο πρώτοι δίσκοι μπορεί να είχαν μια ηχητική συνάφεια μεταξύ τους, όμως ο τρίτος και τελευταίος ήταν γεμάτος synths και ηλεκτρονικά στοιχεία. Πίστευα, λοιπόν, ότι η μετάβαση από το π.χ. Eat Raw Meat = Blood Drool στο Blood θα δημιουργούσε κοιλιά στο setlist. Κι όμως… Οι Editors έχουν δημιουργήσει ένα εκπληκτικό 90λεπτο, όπου όλα τα τραγούδια δείχνουν να έχουν βρει τη θέση τους.
Το πόσο καλά κύλησε η βραδιά φάνηκε και από τη διάθεση που έδειξαν οι Βρετανοί στη σκηνή. Ο Smith δεν σταμάτησε δευτερόλεπτο να κινείται, χαμογελώντας στην μεγαλύτερη διάρκεια του live. Σίγουρα δεν είναι και ο πιο ομιλητικός τύπος (έλεγε κανά efkaristo που και που), όμως προκαλούσε το κοινό να χορέψει σε κάθε ευκαιρία. Και οι πιστοί του από κάτω δεν τον απογοήτευσαν.
Η τρίτη έκπληξη της βραδιάς (μετά το sold out και το εξαιρετικό setlist) ήταν σίγουρα η συμμετοχή του κόσμου. Δεκαεννέα κομμάτια έπαιξαν οι Editors, δεκαεννέα κομμάτια τραγούδησαν και χόρεψαν όλοι οι θεατές. Όλοι, όμως. Όλοι ήξεραν τους στίχους, όλοι σήκωναν τα χέρια, όλοι χοροπηδούσαν, με αποκορύφωμα το Papillon στο encore, όταν και για 5 λεπτά δημιουργήθηκε πανδαιμόνιο.
Τα δυσάρεστα της βραδιάς ήταν η λιποθυμία δύο κοριτσιών στην μπροστά γραμμή, κάτι που παρατήρησε και ο Smith κι έτσι διακόπηκε για 2-3 λεπτά το live χωρίς περαιτέρω παρατράγουδα και η αποπνικτική ατμόσφαιρα από τον καπνό των τσιγάρων. Πραγματικά, όμως, τίποτα από αυτά τα δύο δεν χάλασε τη βραδιά. Οι Editors ήταν κλάσεις ανώτεροι από το περσινό τους live στο Ejekt (σε αυτό βέβαια βοήθησε και ο χώρος – έδειξαν πολύ πιο άνετοι σε ένα κλειστό club – αλλά και το ότι ο κόσμος ήταν πιο εξοικειωμένος με τα τραγούδια του In This Light And On This Evening) , όλοι μας το καταευχαριστηθήκαμε και θεωρώ πως το ελληνικό κοινό απέδειξε πως είναι σε θέση να «φιλοξενήσει» τέτοιου είδους live (εμπορικών, αλλά όχι mainstream ονομάτων από το εξωτερικό).
Setlist
In This Light And On This Evening
Lights
And End Has A Start
You Don't Know Love
Bones
A Life As A Ghost
Eat Raw Meat = Blood Drool
Blood
Escape The Nest
Last Day
Bullets
The Big Exit
The Racing Rats
Munich
Smokers Outside The Hospital Doors
Encore
No Sound But The Wind
Bricks And Mortar
Papillon
Fingers In The Factories
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου